روستای قلاتویه از توابع بخش فورگ در فاصله 130کیلومتری شهرستان داراب در مسیر جاده داراب بندرعباس به عنوان آخرین روستای استان فارس منتهی به حوزه استحفاظی هرمزگان است.که با جمعیتی بالغ بر1705 نفر با تعداد خانوار480نفر، اقتصاد آن بر پایه  دامپروری، کشاورزی و صنایع دستی است و آب و هوای گرم و خشک و منطقه بیابانی با پوشش گیاهی مناسب را دارا می باشد. که از لحاظ اقليمي بهترين شرايط موجود را براي پرورش شتر در اختيار دارد.نام قلاتویه به دلیل وجود قلعه ها در روستا به این نام خوانده شده است، که هنوز نشانه هایی از آثار زندگی مردم در حاشیه های کوههای این روستا قابل مشاهد می باشد در کل قلاتویه به معنی سرزمین قلعه ها می باشد.قلاتویه از توابع آبرودشور بخش فورگ و زمانی جزء کرمان بوده و بعدها جزء ولایت سبعه (هفت گانه)که مدتی زیر نظر لارستان و بعدها جزء استان هرمزگان و نزدیک به چهل سال است که به دلیل گرمی زندان بندر عباس و زندانی بودن یکی از خوانین روستای مهرآباد منطقه ی آبرودشور تا فورگ زیر نظر فارس رفته تا اینکه خان مهرآباد از گرمای بندر عباس نجات یافته وبه زندان استان فارس منتقل شده است.در روستای قلاتویه سه گروه فرهنگی مشاهده می گردد، اولین گروه می توان بومیان خواند که از نظر فرهنگی شبیه داراب می باشند، ولهجه ی دارابی دارند. دومین گروه احمدی ها می باشند که از عشایر جنوب استان کرمان و دشت های استان هرمزگان هستند که در منطقه ی قلاتویه رفت وآمد داشته و به ییلاق و قشلاق می پرداخته اند و در اینجا ساکن شده اند و به لهجه ی خاص خود صحبت می کنند که بیشتر شبیه لهجه ی استان هرمزگان می باشد.گروه سوم ترک ها هستند که از ایل نفر و طایفه ی دولخانی می باشند، این گروه به علت درگیری با رژیم پهلوی به کمک رییس خود راهدار بیگ دولخانی از لارستان به این منطقه کوچ کرده اند.